Gisteren werd het plots zomer. Het was licht tot half elf en overal rook het naar barbecue. Mijn fiets is weer een geliefde met blote benen en alle mensen komen dichter dan anders. We drinken raki in de tuin, er is aspergesoep in een gemeenschappelijke pot en iemand sleept hout aan voor de avond. Overal leiden ballonnen ons af: regenboogslingers in een land van speelgoed. Onweerstaanbaar. De hele tijd blaas ik.Onnadenkend neem ik kleine kinderen op mijn schoot, wat zijn ze zacht en licht. Ze laten zich strelen en spartelen zich weer vrij om naar een boomstam te lopen, om over mekaar te struikelen, om een voorbijdrijvende ballon te grijpen. Drummen voor een go-cart, vallen samen met de duwer in het gras.
Daarna wachten nog de luchten, het magische uur duurt uren. Insecten zitten mee aan de dis. En niemand vindt dat erg. De glimwormen geven lichtjes.
