Langs de velden van Oud-
Vlaanderen spot ik verlaten
nesten in de bladloze
populier. De tijd staat
stil terwijl ik ontwikkel
naar geen bestaand punt.
De dagen korten tot
midwinter met de groene
naaldbomen vol licht de
ommekeer brengt. Wat een
vredevol gedicht,
Liefste dag, wees gerust
je nieuwe zelf, oude vriend.
