dinsdag 13 februari 2018

Somniferos


Hoe heerlijk zwaar soms Somniferos op onze brauwen drukt
In onze monden hangt
Ons verdooft
Ik droom (gezwachteld in lakens):
Een koele zwarte man bedelft mij
In mezelf
Ik sta naakt, ten prooi aan alle ogen
De televisie is mijn vechtende geest,
Die moet wakker en oprecht
Mijn droom is moe
Maar ik sta al onder de douche
De realiteit inzepend
Lichaam en geest zingen in unisono:
Dit is een morgen als ooit de eerste

1 opmerking: