De meditatievorm aannemen met je vlees en beenderen.
Je bewust worden van je ware aard: je lege kern.
Het lijken wel toververzen, bezwerende spreuken. Bij een vleugje wierook, een theelichtje en een beeld van de glimlachende boeddha zelve, werken ze al helemaal bedwelmend.
Doen we het daarom? Om het ritueel? Het gevoel deel uit te maken van iets exclusiefs? Omdat de mysterieuze schijn ervan op ons zou afschijnen en wij aldus wat mysterieuzer, wat exlusiever worden? Misschien, ja. Een beetje.
Om andere redenen ook. Prozaïscher van aard: concentratievermogen vergroten, weerstand kweken. Zo wat de schouten vroeger deden, met op een rij te lopen en te scanderen. Maar dan anders.
Omdat het leuk is? Daarom? Is 10 km joggen leuk? Niet altijd. Nee.
De douche achteraf maakt dikwijls veel goed. Maar we zullen het om het zweten niet laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten